Morgenavond om een uur of 9 zal het weer zover zijn.
Dan verlaat de laatste medevreemde de hotelbar om op zijn of haar bed
naar een talkshow te kijken en in te dommelen. Ik blijf nog even zitten
om te ontdekken wat ik toch al wist: dat er in hotelbars te Noordwijk
niets te doen is op een woensdagavond. Maar ik weet een fles wijn te
vinden in mijn 3 dagen-koffertje en een laptop, dus trek ook ik mij terug uit de zogenaamde decembergezelligheid die aan het plafond hangt.
En dan begint de ellende. Er staat natuurlijk een telefoon op een van
beide nachtkastjes. Met wat geluk valt daar een plug uit te trekken en
in laptopje te steken, maar veelal kan dat ook niet. Dan kan ik wat
kruipen onder het bed, in de hoop een plugje in de muur te ontdekken. Maar veelal stuit je dan op een wanstaltige houten of plastieken ombouw waar het snoer zomaar in verdwijnt, in een op maat gezaagd gaatje. Dan is het zaak de ombouw te demonteren. Soms lukt dat. Maar -je raadt het al- vaak ook niet.
Als ik dan, anderhalf uur en 6 gestoten hoofden later, laptop irgendwo
in heb geplugd en xs4all bel, dan neemt soms de receptie op. Erg genant
want ik hoor de modem wel praten maar de receptie hoort mij niet. “Kamer 342 denkt leuk te zijn.” zegt de ene jongedame dan tegen de andere baliemeneer. Dan kruip ik weer onder het bed, verwissel de plugjes zodat de telefoon weer werkt, bel de receptie en leg mijn probleem uit. “Eerst een 0″ zeggen ze dan in 9 van de 10 gevallen.
Maar dat is niet altijd een oplossing. Vorig jaar, ergens ter Veluwe, bleef de receptiejongeman maar opnemen, tot 2 uur ‘snachts aan toe, telkens met een nieuwe tip. De dag daarop bleek hij stagiair die niet wist dat er echt een probleem was met de telefooncentrale, en mijn pogingen bij voorbaat onmogelijk. Groot was mijn verbazing toen ik bij het uitchecken 2 dagen later een telefoonrekening van een tientje gepresenteerd kreeg, wegens het veelvuldig bellen naar de receptie. Ik heb wat stampij gemaakt natuurlijk over slechte service op telecommunicatiegebied, en dat tientje zelf mogen houden.
Maar goed, dit alles ter inleiding, dat je aan mij denkt, eenzaam op
een hotelkamer, als ik van morgenochtend tot vrijdagavond niets van mij
horen laat. Of zou Noordwijk internet-cafe’s kennen?
30-11-1999