ben christophers instore [2]


there’s a hiss from the highway
snakes her hips into everybody’s ears
don’t think i’ve heard silence for years
and i could have sworn i saw you
walking down the cobbled stones
beneath the leaning trees yesterday

i know you sailed away some time ago
but we come here to listen to you comfort us
with your lullaby

underneath the drinking tree
we sail away with our friends
the cemetery is alive tonight
the disappeared the gruesome and the strays
we are invisible ink
as beautiful as you now

there’s a sound in your voice
there’s a place in your everlasting words
yet i don’t have a clear belief
yet i could have sworn i heard you sing to me
from my headphones deep into my head like pill

we listen closely

deze zong hij ook, vanmiddag. the drinking tree. phantasio was behoorlijk druk en ben christophers was alleen. en alleen met gitaar kreeg-i ons allemaal stil. wel, dat is niet helemaal waar. ergens liet een babykleuter even van zich horen, en een rick de leeuw hield een -gelukkig kort- fluistergesprekje achter me. ik zie hoe de vorige zin zich kan laten lezen maar dat is onbedoeld. ik hoorde ook the spaces in between, flowers drink upon the ground en misschien river song. een paar nummers die ik niet herkende.

hoe zal ik zijn stem eens omschrijven? als die van een vreemde engel misschien. zoekend naar de juiste golflengte, ietwat distorted, breekbaar. zoiets moet maar volstaan. op zijn cd’s doen er ook nog apparaatjes mee met hem en zijn gitaar, die vervreemdende effecten kwamen vanmiddag van zijn stem. die stem hield phantasio een paar maal zelfs zonder gitaar stil.

veel meer ga ik er niet over schrijven. luister maar, op zijn site staan 4 liedjes van zijn laatste cd the spaces in between. begin met river song, drijf mee. en via de aankondiging die ik hier deed van dit optreden kun je hem nog live in zijn slaapkamer zien, zoals gefilmd door RAM.

jammer dat ik niet in paradiso was vanavond om hem langer te luisteren.

2 thoughts on ben christophers instore [2]

  1. het was inderdaad ontzettend mooi in phantasio. Later ook nog een krabbeltje op mijn exemplaar van my beautiful demon gekregen. In Paradiso was het weer fantastisch, ook al was het publiek een beetje onrustig (allemaal frames-fans). Hij deed zelfs, heel unusual voor hem, wat nummers op de piano maar dat viel toch niet echt goed. Jammer, hij is toch echt de beste :)

Leave a Reply