laten stromen, dan weer schrappen. in de spiegel kijken en naar de ander en jaren terug en nu en dat allemaal tegelijk. de realiteit onherkenbaar vervormen. de essentie zoeken en zo herkenbaar mogelijk maken. het gevoel herbeleven, transformeren, te laten transporteren. en dat alles door met lettertjes te pietepeuteren.
het is nog maar de vraag of dat allemaal gaat lukken vanavond.
gelukkig is dit een blog, een vluchtig medium. ik neem me voor om uiterlijk middernacht een eerste versie te plaatsen. het verdere schaven en schuren richting eeuwigheid, dat kan altijd nog.
2 thoughts on schrijven
Gewoon lekker schrijven wat er in je opkomt. Dat doe ik ook.
mmm, soms werkt dat maar in dit geval niet. indianen zouden zeggen dat mijn gedachten in ‘t rond rennen als verwarde konijnen. ik moet ze heus eerst ontwarren.